استان قزوین با مساحتی معادل 15623 کیلومتر مربع در حوزه ی مرکزی ایران بین 48 درجه و 44 دقیقه تا 50 درجه و 51 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ و 35 درجه 24 دقیقه تا 36 دقیقه تا 36 درجه و 48 دقیقه عرض شمالی نسبت به خط استوا قراردارد. این استان از سمت شمال به استانهای گیلان و مازندران ، از غرب به استانهای زنجان و همدان، از سمت جنوب به استان مرکزی و از سمت شرق به استان تهران محدود می باشد. این استان در دامنه جنوبی رشته کوههای البرز واقع شده که به دلیل داشتن ارتفاعات متعدد و بارندگی های متوسط از نقاط معتدل کشور به شمار می آید. مرتفع ترین کوههای استان « سیاهلان، کی جکین، سفید کوه و سیاه کوه » بوده که حداکثر ارتفاع و کوههای شمالی سیاهلان 4175 متر از سطح دریا می باشد. محدوده ی مرکزی و شرق استان را دشت تشکیل می دهد که شیب آن از شمال غرب به جنوب شرق امتداد دارد و در پائین ترین نقطه 1130 متر است. حداقل ارتفاع آن در شمال غربی و در بخش طارم سفلی و کناره های دریاچه سفید رود با ارتفاع 300 متر از سطح دریا است.
بر اساس آخرین وضعیت تقسیمات کشوری تا پایان سال 1390 استان قزوین دارای 6 شهرستان (قزوین، تاکستان، بوئین زهرا، آبیک ، البرز و آوج) 25 شهر (قزوین، اقبالیه، محمدیه ، الوند، محمود آباد نمونه، تاکستان، اسفرورین، ضیأ آباد، خرمدشت، آوج، شال، دانسفهان، بوئین زهرا، رازمیان، معلم کلایه، آبگرم، آبیک، کوهین، بیدستان، ارداق، خاکعلی، نرجه، سگزآباد و سیردان) و 19 بخش، 46 دهستان، 1150 آبادی می باشد که 842 آبادی آن دارای سکنه و 208 آبادی خالی از سکنه است.
سیستم های هوایی مؤثردر استان عبارتند از:« سیستم غربی و مدیترانه ای که بیشترین عامل بارندگی در استان را تشکیل می دهد و سیستم پرفشار شمال که عامل سردی و رطوبت می باشد. در استان دو جریان وجود دارد: جریان شمالی که از شمال غرب در جهت جنوب شرق می وزد و به باد «مه» معروف است. جریان دیگر باد «شره» می باشد که از جنوب شرقی در جهت شمال غربی می وزد.
تنوع اقلیمی استان و قابلیت های آب و خاکی زمینه خوبی را برای کشت انواع محصولات گرمسیری در منطقه طارم سفلی و رودبار الموت و سایر محصولات سردسیری را در دیگر نقاط استان فراهم آورده است.
جنگل های استان در ارتفاعات 2 تا 3 هزار متری بخش الموت و طارم سفلی به صورت درختان پراکنده و نامنظم روییده که ذخیره گاه ژنتیکی درختانی مانند ارش، زالزالک، بلوط، گردوی وحشی، آلوی جنگلی، بادام کوهی و پسته وحشی می باشد.
مزیت های استان قزوین با در نظرگرفتن شرایط و اوضاع اقلیمی و جغرافیایی در 3 بخش صنعت و معدن، کشاورزی و خدمات به شرح زیر می باشد:
1. وجود ظرفیت های معدنی و معادن کانی های فلزی و غیر فلزی و ایجاد صنایع مرتبط با آن.
2.مزیت نسبی در فرآوری وصنایع تبدیلی محصولات کشاورزی و دامی.
1. مزیت نسبی در تولید محصولات باغی نظیر انگو آبی، سیب و هلو. آب و هوا و خاک حاصلخیز این استان، فرصت ایجاد باغات انگو، سیب و هلو را فراهم می آورد. همچنین سابقه کاشت پربازده انگور در برخی مناطق این استان وجود دارد.
2. مزیت نسبی در تولید ذرت علوفه ای، گندم و گوجه فرنگی. وجود آب کافی و خاک حاصلخیز در این استان، امکان کشت محصولات زراعی و بوته ای را فراهم می آورد.
3. مزیت نسبی در دامداری و دامپروری. توسعه واحد های دامداری جدید و به روز باتوجه به اقلیم این منطقه مهم است تا بتوان بازدهی بالا هم در تولید و هم در سودآوری را به همراه داشت.
4. مزیت نسبی در پرورش ماهیان سردآبی وآبزی پروری. ایجاد استخر های پرورش ماهی در کنار مزارع کشاورزی امکان سودآوری چندبرابری را فراهم می آورد.
1. مزیت نسبی در فعالیت های مرتبط با گردشگری با وجود جاذبه های طبیعی. وجود جاذبه های تاریخی مانند قلعه الموت، جاذبه های طبیعی و ... امکان توسعه گردشگری و فعالیت های مرتبط با این صنایع را ممکن ساخته است.